alışmaya korkmak

çünkü alışınca bırakamıyorsun. bir insana alışınca ve o seni bıraktığında ise, nasıl ki sigarasızlık çekip sinirlenip geriliyorsun, aynı şekilde o alıştığın kişiye duyduğun özlem seni hırçınlaştırıyor, üzüyor, bozuyor. bir süre sonra katlanılamaz bir hal alıyor haliyle. zor iş o yüzden alışmak. yanlış anlaşılmasın, alışmak zor değil; sonrasında onunla baş edebilmek zor geliyor insana.

birkaç yıl önce alıştığımız ve izlerini silemediğimiz insanlar var. bırak izi kimilerinin yaraları var kimsenin söz edemeyeceği kadar çok acıyan. nasılsa gidecek diye tutamadığımız eller, bakamadığımız gözler, anlatamadığımız hisler var. çünkü korkuyoruz bir izi daha silebilecek cesaretimiz yok. dışardan ruhsuz görünmeyi göze alarak yaşıyoruz, yaşamak sayılırsa bu.

bırakın bir insanı bir eşyaya bile insan öyle bir alışıyor ki bişey olduğunda eksikliğini yaşıyor. bir eşyaya bile bu denli bağlanılabilirken sizi eninde sonunda bırakacak insanlara bağlanmak kendi elinizle ruh sağlığınızı bertaraf etmek gibi bişey.

bi çeşit gideceğini bilmeden doğar.ve hep yaşarım kimse kimseye alışmamalı.alışmak aptallaştırır

(bkz: sıla) nın şarkısında söylediği gibi "aynı başlıyor, bitiyor ve iki kişiden biri vazgeçiyor ve biri hep daha çok, çok seviyor be" bu şarkıdan sonra istemsizce alışmaya korkuyorsun

alışmaya korkup herkese uzak ve soğuk davranıyorsun yine üzülüyorsun. alışıyorsun yüzüstü bırakıyor insanlar yine üzülüyorsun. sonuç aynı olduğu halde içinizden geleni yapın boşuna kendinizi zorlayıp uzak kalmayın insanlardan hepsi gidecek hepsi yüzüstü bırakacak değil ya elbet birisi tutar elimizden

alışmaya korkuyorsun ama alışıyorsun sonunu bilsen de alışıyorsun çünkü o güzel,o senin için birtane,seni asla bırakmaz he agam he alışmayın kimseye,alışmak kötü ve ben birine alıştım..

korktukça daha çok alışırsın kural bu bi şeyi ne kadar yapmak istemesen de onu yapmak için ilk adımı atmış olursun

birine alışmış ve çok büyük yaralar almış kişidir asla alışmak istemez ama bu onun için kaçınılmaz sondur

eskiden yalnızlıktan korkardım şimdi yalnızlıktan korkmamaktan...

ben herkesin aksine onsuzluğa alışmak istemiyorum sanırım. onsuz olduğumu biliyorum belki ama esas alışırsam onsuz kalırım...

alıştıkça kırıldık. kırılmaktan da yorulduk. bu yüzden korkar hale geldik. bizi bu hale getirenler utansın.

alışıyorsun ve her zamanki gibi yine yüzüstü tek başına kalıyorsun konu kilit

korkuyorum

alışmaya korkmuyorum sağolsunlar kendilerine alıştırmadan çekip gittiler

alışmaya çalışmak ile kapışıyor gibi.

her seferinde bu sefer alışmıcam, alışıp böyle acılar çekmicem dedikten sonra kendini yine alışmış ve yine acılar içinde bulunduğunuzdandır.

abi ben yokluğuna alışmaktan çok korkuyorum.

dünyanın en zor şeyi veda etmek olabilir,ufacık bir çöp bile olsa alıştığın şeyden kopmak insanın canını çok yakıyor